Nomeado por:
Miguel Ángel Alonso Diz
Alfonso Láuzara Martínez
Nomea a:
Bernardino Graña
Luz Fandiño
Xosé Neira Vilas
Asunción Arias
Ana Romaní
Darío Xohán Cabana
Iolanda Aldrei
Baldomero Iglesias “Mero”
Lucía Novas
Bio-bibliografía:
góstanme as palabras
e góstanme máis as persoas
pero hai algunhas palabras
e moitas persoas que me disgostan
din que nacín no verán do sesenteoito
nunha casa de coia fillo e neto dos indíxenas
do lugar e das tribos darredor desta beira sur da ría
pouco a pouco vin como os edificios estaban
cada vez máis perto de nós pero acá seguimos
cos animaliños as árbores a memoria da tribo…
neste rincón xa non hai toxo pero si silvas
e tamén algún ourizo cacho
e eu tamén pincho ás veces
de cativo tiven máis pesadelos que soños
e tardei en ler libros pero non había presa
que eran suficientes os estímulos cos que vivía
non teño fillos e agora case é tarde
que pola idade hai tempo que podía ter netos
pero as veces xogo e escribo sobre as cativas
e chamacos das miñas amigas e amigos
ordeno versos poemas e posibles letras de cancións
dos varios libros que escribín autopubliquei tres
e plantei uns poucos arbustos e arbores
e entendome ben cos gatos pero con poucos cans
tento comunicar a palabra escrita e oral
fun e son insubmiso e fixen radio cultural e livre
limpei moito chapapote e outros lixos do capitalismo
de ser sedentario e moverme pouco
pasei a ser algo trashumante e nos últimos anos
botei algúns meses do inverno no país das nubes
no que as veces escribo e comparto en mexicano
e a ver se as nubes me dar outro permiso para voltar
dou recitais eu só e tamén en colectivo
e co trovador servando barreiro
ás veces formo un duo poeticomusical
e poucos poemas son capaz de recitar
como están nos libros ou nas follas soltas
e logo algunhas veces me teñen reclamado
os versos que non saen nos libros
leo desordenadamente e nos últimos tempos
podo escoitar tanta poesía cantada como escrita
gosto de facer e regalar
uns posibles animaliños de papel que voan…
obra poética
libros persoais
-marzo abril e outros naufraxios 99
-viaxe ao pais das nubes 06
-a milpa e o paliacate
nos camiños do outro mexico 09
en libros colectivos
-vis à vis, trinteseis poemas e una idea 97
-a porta verde so setimo andar 07
-XXlll festival da poesia do condado 09
-sétimo andar, poesia alén 2010
-pegadas 2011
-sétimo andar, sete 2012
noutras publicacions
a pedra moura, o ar!!, o xo!! o berro seco,
a xanela , círculo poético aberto, a peneira …
na música
algúns poemas foron musicados e grabados
por anamoura, camaxe, majerit, marful,
os carunchos, servando barreiro,
amelia escalante e sobre rodas
e outros foron ou son cantados algunha vez
por muxicas, tarxa, o demo da mouta,
tino vaz, luis correa, cantares do brión…
Poética:
envolventes
as palabras envolventes
envolventes verso a verso
as imaxes
os olores
ai güerita as palabras
o alento
eses versos envolventes
envolventes nota a nota
as tonadas
os sabores
morenita as palabras
da memoria
as historias envolventes
envolventes as cantigas
noite rota
lúa chea
envolventes as palabras
ai chiquita
o manifesto da palabra
e a festa do verso
a palabra
a frase e o relato
o verso e o poema
as outras palabras
o texto e a música
a voz e a canción
os versos e o poema
entrelazadas palabras
os cabelos e a trenza
entrelazados versos
as palabras e o poema
os fíos e a corda
entrelazadas palabras
sumando as súas forzas
as ondas na praia
entrelazando escumas
salgadas palabras
palabras entrelazadas
os versos os poemas
envolventes as palabras
Na rede:
Caderno do autor
Entrevista en “Audiolivre”
Poemas:
naufrago
a canción que tarareo
penso que che gostaría
mais non lembro que será
nen podo coa melodía
os meus pasos nada avanzan
o meu mundo é unha rutina
tardei en recoñecer
a calada despedida
que me deixou sen poemas
para os teus debuxos lilas
entre nos algúns silencios
pero nengunha mentira
veu vintecinco de abril
con grândola por consigna
como faltou como falta
a túa mínima risa
no café segue agardando
no rincón a túa silla
de ti que será de ti
pintarás aves mariñas
lilas que serán violetas
i eu naufrago nestes días
xa non son nen insubmiso
absolveume a inxustiza
mais da farsa non me queixo
arrastroume a policia
do meu breve manifesto
so puiden ler oito rimas
e nel tiven a licencia
de xogar coas túas rimas
caracolas para ana
elexía
que sexa longa a travesía
entrar no solpor e na noite
pintar de violetas cabo home
e todos os faros da ría
vai a dorna pedindo esmola
e consegues cumprir con ela
outono vaise a compostela
con tres insubmisas gaivotas
por fin regresou beta estrela
inzando todo de respostas
e seguen moldeando as rochas
os teus soños e as namoreiras
facer pancartas no mencer
cos últimos raios da lúa
subilas até pena escura
e xa pode o mundo chover
tanto e tanto por descobrir
compartir o porque das ondas
a golfiños e caracolas
ler os versos do vis a vis
10-98
mar e man
a beira do mar
nos peiraos e rochas de camelle
pintabas series de circulos
unha e outra vez
cara un lado
os circulos ian medrando
cara a outra beira
o circulo desaparecia
dixeronme que desapareceche
cando chegou o chapapote
pero sinto que non paras de medrar
redondo redondo é o círculo
rotundo retundamente físico
o circulo fainos parte do cósmico
e do cósmico construímos o mítico
e todo todo nace do círculo do man
7-2003
os sons da memoria
cando a muller
dos pais das nubes fala
é como se contara
unha historia
cada palabra
cada pausa cada frase
cada cambio de ritmo
van agarrando
máis e máis vida
como está tu corasón
saúdo tzotzil
a miña viseira portuguesa
andará agora por chiapas
a viseira do mercado de oaxaca
penso que se foi á serra zapoteca
a cachucha do colectivo
deixeina na serra ayuuk pues
o meu corazón
repartido entre esas montañas
a milpa e o paliacate
nunha comunidade da serra
ou foi na selva ou nunha pobre barriada
onde xogaban unha chamaca e un chamaco
ao seu xogo nunha vida feliz e precaria
ela levaba dúas longas trenzas
i el o pelo mui curto levaba
a trencita faltabanlle dous dentes
e o moreno tiña un pequeno corte na cara
a chiquita falaba mui rapido
e o cativo sorrindo case non falaba
a meniña levaba un vestido de flores
e o chamaco un roto pantalón de pana
eles estaban aprendendo castila
i eu unhas palabras da súa fala
cantos nomes ten ela e cantos ten él
na comunidade ficaron
cos seus dragonciños de papel
a súa lembranza acompañame
a ela chamareille milpa
chamolle a el paliacate
o voo da chiquita
no parque desde a miña mesa
fagolle señas a unha chamaca
o animaliño de papel
as súas azas axita
i ela achegase e agarrao
-es una paloma
-i que le vas a dar de comer ?
a nena encolle os ombreiros
e a súa nai dille
-que le das a los pajaritos ?
-alpiste
-i que le vas a dar de beber ?
dígolle eu
-leche
-mira que bien
a chiquita vai cara a cociñeira
e tirando pola cola da súa pomba
volve e saudamonos coas mans
-i como te llamas chiquita
-alondra
-i tu también vuelas ?
-nooo
si que voas chiquita
digo para min
xochimilco 1-2010
perdendo a memoria
vella chocha vello tolo
volvense coma nenos pequenos
podemos oir decir dalgúns maiores
e tamén podemos decilo nós mesmos
mamá está perdendo
un pouco a memoria
do que fixo antes do xantar
do que lle dixemos hai unha hora
ás veces non se lembra ben do xogo
esquece onde deixou as cousas
pouco a pouco paseniño
mamá está perdendo a memoria
ás veces solta ese picaro sorriso
outras veces ponse nerviosa
necesita comprensión e mimos
a idade a xenética e quen sabe que
mamá perdendo un pouco a memoria
pero lembra ben cousas do pasado
reviveas e comparteas con intensidade
seica estas son cousas das neuronas
10-2011
de ollos e soños
como respiras amiga
de que cor son os teus ollos
que canción ti tarareas
desde que mes ti me escoitas
que naufraxio nos teus soños
que vas queimar na fogueira
que novela estás a ler
en que lúa ti camiñas
que tararean os teus ollos
que infusión agora tomas
que vas queimar na asamblea
de que cor son os teus soños
o gosto da túa lingua
o tacto dos teus beizos
o gosto da túa memoria
o tacto das túas palabras
un bico e unha aperta
Vídeo, son, imaxes, +:
O autor no “YouTube”
Debe estar conectado para enviar un comentario.